Ciężko jest zdobyć bilety do Zespołu Stacji Filtrów Williama Lindleya. Bilety są sprzedawane tylko kilka razy w roku, wycieczki wchodzą co godzinę a każda z nich to maksymalnie 25 osób. Bilety znikają w ciągu kilku minut. Zakład, choć w większości zabytkowy, jest czynny i w pełni funkcjonalny. W środku, w jednym z budynków, jest nawet muzeum, ale Filtry nie zatrudniają zawodowych przewodników. Wycieczki oprowadzają pracownicy marketingu i dwóch pracowników produkcji. Z jednym z nich zwiedziłem Filtry.
PS Za bilety bardzo dziękuję psyche&Wilczemu z https://kurcgalopkiem.pl/ – bardzo polecam bo fajny blog!
Wieża ciśnień. Zbudowana w latach 1885-86, zapewniała ciśnienie w całej sieci wodociągowej. Wysoka na 40 metrów, była użytkowana do 1924 roku.
We wnętrzu wieży jest komin i 4 wielkie rury oraz schody kręcone, w sumie 234 stopni. Nie można wchodzić, poręcz jest niska a na schodach można się nieźle zakręcić.
Smok jaki jest każdy widzi. Tak właśnie nazywano to urządzenie, smok to dren użytkowany kiedyś do poboru wody i umieszczony w korycie Wisły. Były trzy smoki i przez wiele lat były nieużywane i zapomniane. Odsłoniła je susza kilka lat temu, wydobyto je (rozkuwając otocznie z betonu) i jeden z nich dumnie stoi na dziedzińcu Filtrów.
Obecnie rolę smoków pełnią dreny umieszczone 7 metrów pod korytem rzeki przy Grubej Kaśce.
Trochę detali z muzeum. W budynku muzeum stały kiedyś trzy wielkie maszyny parowe, to fragmenty z tych urządzeń.
Ciekawe w muzeum są pierwsze rury wodociągowe. Były zbudowane z drewna! (zapomniałem zrobić zdjęcia:)
Budynek techniczny 1
Pomnik Sokratesa Starynkiewicza (Sokrat Iwanowicz Starynkiewicz), generała rosyjskiego pełniącego obowiązki prezydenta Warszawy w latach 1875–1892. Bardzo ciekawa postać, poza budową Filtrów bardzo się przysłużył miastu. Polecam https://pl.wikipedia.org/wiki/Sokrat_Starynkiewicz
Wejścia do filtrów powolnych
Kontrast
Filtry powolne to sześć grup podziemnych zbiorników zbudowanych w latach 1883-1926. Są ogromne, to ponad połowa powierzchni całego terenu. Pokryte są sklepieniami żaglowymi z cegły, które opierają się na granitowych kolumnach. Woda przepływa grawitacyjnie przez warstwę piasku, żwiru i kamieni. Całe złoże ma 1,5 metra wysokości i woda przepływa przez nie w ciągu 24 godzin. Kiedyś na wierzchu ułożona była jeszcze warstwa węgla aktywnego, obecnie filtracja węglem odbywa się w innym budynku.
Budynek Filtrów Pośpiesznych
W momencie wybudowania (1933) były najnowocześniejszą tego typu instalacją na świecie. Rolą filtrów pośpiesznych była wstępna filtracja wody przed skierowaniem jej do filtrów powolnych.
Przełącznik płukania zbiornika
W środku zakładu filtrów pośpiesznych uwagę zwraca wielki, świecący zegar. Był używany do synchronizowania pracy operatorów zbiorników.
Panel kontrolny filtra pośpiesznego
Stacja Filtrów w Warszawie, 4 sierpnia 2019